Vijftig tinten blauw en rood
Door: Eef
Blijf op de hoogte en volg Evelien
04 December 2013 | Australië, Darwin
Tijd is een vreemd iets. Inmiddels ben ik een maand onderweg en aan de ene kant voelt dat als nog maar net. Ik heb immers nog drie maanden. Aan de andere kant heb ik de afgelopen weken zoveel gezien dat het veel langer lijkt dan een maand. Dat komt onder andere door de enorme verscheidenheid in landschappen en het ontmoeten van veel verschillende, leuke mensen. In dit verhaal de avonturen van Sydney tot Darwin in een notendop. En omdat het ook in een notendop nog een lang verhaal is, kunnen jullie Google raadplegen voor wat meer achtergrondinformatie.
Blauwe bergen
Na de drukte van de stad lonkte de rust van de natuur. Op slechts twee uur reizen met de trein van Sydney vind je de Blue Mountains. Dit nationale park kreeg vlak voor mijn vertrek veel bekendheid in Nederland door de enorme bosbranden die hier woedden. Wat ik er echter aantrof was groen en geen bosbrand (of gevolg hiervan). Het was prachtig en lekker warm. En dan laat ik de eerste dag met regen en mist even buiten beschouwing. Want er hing zoveel mist dat het uitzicht vanuit Echo Point op de rotsformatie Three Sisters niet te zien was. Mistblindheid door zoveel wit lag op de loer. De dagen erna heb ik mijn zonnenbril echter alleen op hoeven zetten tegen de zon en heb ik een paar mooie wandelingen gemaakt door de vallei. Op zo'n moment ben je wel blij dat je op kantoor regelmatig met de trap gaat. Want 900 treden naar beneden klinkt leuk, maar ja....what goes down.....juist ja.
Melbourne
De nachtbus is in Nederland een onbekend fenomeen. En dat is volkomen terecht. Het dient namelijk geen enkel doel, tenzij je in één nacht drie keer op en neer wilt van Groningen naar Maastricht. In Australië is het handig: je legt de lange afstand tussen in mijn geval Sydney en Melbourne af en bespaart zo op je overnachtingsplek. Onder de bezielende leiding van Taxi Tony legden we de reis in twaalf uur af.
Melbourne is wat kleiner dan Sydney en ik moet zeggen dat ik het een erg leuke stad vond. Veel bedrijvigheid van straatartiesten rondom Federation Square, heerlijk slenteren langs de zuidkant van de rivier, bloemenpracht in de botanische tuinen, ouderwetse winkelarcades en de stranden van St. Kilda en Brighton voor de deur. Het is ook de stad van de eerste cocktails, het eerste dakterras en het verbranden van de bovenkant van mijn voeten door de zon. Daar komen de vijftig tinten rood al om de hoek kijken.
Great Ocean Road
Een driedaagse tour over de Great Ocean Road en door de Grampians bracht me van Melbourne naar Adelaide. Onze tourgroep bestond uit negen mensen; een kleine club met alleen maar leuke mensen uit Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, Liechtenstein (jawel) en Nederland. We hadden een ontzettend gezellige tijd terwijl de schitterende uitzichten op de oceaan aan ons voorbij trokken. De kustweg is met recht een van de hoogtepunten van Australië. De verschillende kleuren blauw van de zee en lucht vervelen nooit. Het uitzicht is iedere keer anders en altijd mooi. Al moet ik bekennen dat je aan het einde van de 300 kilometer lange Great Ocean Road niet meer zo enthousiast uit de bus springt voor een foto van het uitzicht. Het weer was niet altijd in ons voordeel, maar gelukkig hadden we geen regen. Wel heb ik mijn eerste Australische wildlife gezien: kangoeroe, koala en emoe. Check!
Bier, wijn en kampvuur
Na drie dagen met tourgroep 'The Windies' kwamen we aan in Adelaide. Omdat de sfeer in de groep zo goed was, hebben we elkaar ook in Adelaide nog opgezocht voor een biertje. En hoewel je uit moet kijken met het wisselen tussen bier en wijn kon ik het toch niet laten een bezoekje te brengen aan de wijngaarden in de Barossa Valley. En met wijngaarden bedoel ik natuurlijk wijnproeverijen. Dan valt zo'n hele dag proeven heus niet mee hoor! Zeker niet als je 's avonds nog een afscheidsdrankje gaat doen met je groep. En dan heb je meteen het minst leuke van het reizen te pakken: afscheid nemen. Want wat ik aan het begin van dit verhaal over tijd schreef, geldt ook voor een periode van maar vier dagen. Het lijkt of je elkaar al weken kent. Je maakt dezelfde dingen mee, kent de onderlinge grapjes en hebt zo gezamenlijke herinneringen. Maar Kangaroo Island riep en dus moest ik verder. Dit eiland vol natuurschoon ligt voor de kust bij Adelaide. Twee dagen met prachtig weer op een eiland met zeeleeuwen, zandduinen (sandboarding), oceaanuitzichten, kangoeroes, stekelvarkens, koala's, BBQ, kampvuur en nog meer leuke mensen. Met twee gasten van de UK heb ik zo hard moeten lachen, ik lach gewoon te janken in mijn bed. Te geestig!
Outback
En dan is er het moment dat je 's ochtends om 6.00 uur voor je hostel staat, je beseft dat je je schoenen nog in je kamer hebt staan, maar wel al bent uitgecheckt, en de bus eraan komt om je op te halen. Dat maakt niet zo'n goede eerste indruk, maar gelukkig had ik zes dagen om het goed te maken. En gelukkig zaten er tweede oude tourmaatjes van de Great Ocean Road op deze tour door de outback.
De outback is het midden van Australië, het rode centrum, het gebied van de Flying Doctors, de woestijn. Al moet ik zeggen dat wanneer je woestijn in het Engels zegt met een Frans accent het net is of je in een toetje zit (desert versus dessert). Het is warm met temperaturen van zo'n 40 graden. Zo warm dat mijn lichaamsvet bijna smolt. Maar potverdorie wat is het mooi. We reden door honderden kilometers eentonig landschap met rood gesteente, rode gravel en droge bosjes langs de kant van de weg. Het mijnstadje Coober Pedy was een van de stops. Hier wordt in diverse mijnen nog steeds opaal gevonden en dat is dan ook het enige dat er te doen is. Het is er doorgaans zo warm dat mensen in 'ondergrondse' huizen wonen. Bizar, maar cool/koel.
Wij sliepen vier van de vijf nachten in swags. Wat?! Swags. Je kunt dit het beste vergelijken met een grote slaapzak van legertentstof met een heel dun matrasje en een hoofdflap. Hier kruip je vervolgens met je slaapzak in en slapen maar. Je slaapt in een 5.000.000-sterren hotel, want dat is namelijk wat je ziet in de buitenlucht. Heel tof! Tenzij het regent natuurlijk, want dan is er helemaal niets leuks aan. En hoewel het hierzo maar 15 dagen per jaar regent, hadden wij dat geluk. Samen met een paar gasten uit de UK ben ik 's nachts wel drie keer verhuisd: te warm, shit regen...toch maar onder het afdak. En dat is niet ideaal als om 4.00 uur je wekker gaat. Maar je hoort me nog steeds niet klagen, want de regen zorgde ervoor dat we bij Kata Tjuka en Uluru mooie waterplassen hadden, die je normaal niet ziet. En ik moet zeggen dat deze twee voor de Aboriginals spirituele bergen ook op mij veel indruk hebben gemaakt. Met name de wandeling met Aboriginal Derrick door Kata Tjuka en de Valley of the Winds zal ik nooit vergeten. Het kippenvel op zijn armen als hij vol passie praat over de plek waar we staan....brrr....ik krijg het er nog koud van als ik daaraan denk.
Ook tijdens deze tour hadden we weer een leuke groep. Naast mijn twee tourmaatjes van de Great Ocean Road waren er o.a. drie Engelse jongens. Samen hebben we ontzettend veel lol gemaakt en leuke gesprekken gevoerd. Al snel had ik de bijnaam Dutchy en aan het einde van de tour was ik 'one of the lads'. Leeftijd betekent hier (bijna) niets.
Next
Ach ja, je kunt wel zeggen dat ik de afgelopen weken....uhh....'druk' ben geweest. Het is ongelooflijk hoe snel je went aan de vrijheid van het reizen, het continu onderweg zijn en het leren kennen van nieuwe mensen en plaatsen. Inmiddels zit ik in Darwin in het noorden van Australië. Na de zesdaagse outbacktour waarbij we zo'n 2800 kilometer hadden gereden naar Alice Springs had ik niet zo'n zin in nog zo'n lange busrit. Daarom ben ik na twee dagen in Alice en het (weer) afscheid nemen hier naartoe gevlogen. Het is 'wet season' hierzo, maar tegelijkertijd ook 30 graden. De komende week verken ik Darwin en ga ik naar Litchfield en Kakadu National Park. Een rustig weekje dus ;-)
Op z'n Australisch
Tot slot zal ik jullie net als de vorige keer ook nu weer wat achtergrondinformatie geven. Dan wordt het toch nog een nuttig verhaal. De Australiërs hebben namelijk een aantal leuke woorden die ze te pas en te onpas gebruiken. Hieronder een aantal van die gezellige uitspraken en woorden.
- No worries: de eerste uitspraak die mij opviel was 'no worries'. Ze gebruiken het in de betekenis van 'graag gedaan' en 'geen probleem'/'niets aan de hand'. Het klinkt onwijs gezellig en is gemakkelijk aan te leren. Ik 'no worries' dus al lekker mee. Ben benieuwd of je het ook weer gemakkelijk afleert.
- Heaps: van sommige dingen zijn er veel in Australië. En daarom is er een woord voor, namelijk 'heaps'. Je gebruikt het om aan te geven dat er ergens een groot aantal van is. Heaps of kangaroos, heaps of sun en ga zo maar door. Als je erop gaat letten, hoor je het overal.
- Cheers: met name in de outback ligt het overdadig gebruik van alcohol op de loer, maar 'cheers' heeft niet altijd iets met alcohol te maken. Je zegt het eigenlijk als bedankje of soms als groet bij het weggaan. En zeg nou zelf, dat klinkt toch veel leuker dan dank je wel?!
Tot zover een volkomen uit de hand gelopen update. En dan heb ik nog zoveel niet verteld. Maar ik begrijp ook dat een groot deel van jullie de Nederlandse economie draaiende moet houden. Snel weer aan het werk dus! Dadelijk gaat de baas nog denken dat je het niet druk genoeg hebt. Jullie horen snel weer van me.
Cheers,
Eef
Blauwe bergen
Na de drukte van de stad lonkte de rust van de natuur. Op slechts twee uur reizen met de trein van Sydney vind je de Blue Mountains. Dit nationale park kreeg vlak voor mijn vertrek veel bekendheid in Nederland door de enorme bosbranden die hier woedden. Wat ik er echter aantrof was groen en geen bosbrand (of gevolg hiervan). Het was prachtig en lekker warm. En dan laat ik de eerste dag met regen en mist even buiten beschouwing. Want er hing zoveel mist dat het uitzicht vanuit Echo Point op de rotsformatie Three Sisters niet te zien was. Mistblindheid door zoveel wit lag op de loer. De dagen erna heb ik mijn zonnenbril echter alleen op hoeven zetten tegen de zon en heb ik een paar mooie wandelingen gemaakt door de vallei. Op zo'n moment ben je wel blij dat je op kantoor regelmatig met de trap gaat. Want 900 treden naar beneden klinkt leuk, maar ja....what goes down.....juist ja.
Melbourne
De nachtbus is in Nederland een onbekend fenomeen. En dat is volkomen terecht. Het dient namelijk geen enkel doel, tenzij je in één nacht drie keer op en neer wilt van Groningen naar Maastricht. In Australië is het handig: je legt de lange afstand tussen in mijn geval Sydney en Melbourne af en bespaart zo op je overnachtingsplek. Onder de bezielende leiding van Taxi Tony legden we de reis in twaalf uur af.
Melbourne is wat kleiner dan Sydney en ik moet zeggen dat ik het een erg leuke stad vond. Veel bedrijvigheid van straatartiesten rondom Federation Square, heerlijk slenteren langs de zuidkant van de rivier, bloemenpracht in de botanische tuinen, ouderwetse winkelarcades en de stranden van St. Kilda en Brighton voor de deur. Het is ook de stad van de eerste cocktails, het eerste dakterras en het verbranden van de bovenkant van mijn voeten door de zon. Daar komen de vijftig tinten rood al om de hoek kijken.
Great Ocean Road
Een driedaagse tour over de Great Ocean Road en door de Grampians bracht me van Melbourne naar Adelaide. Onze tourgroep bestond uit negen mensen; een kleine club met alleen maar leuke mensen uit Frankrijk, Duitsland, Zwitserland, Liechtenstein (jawel) en Nederland. We hadden een ontzettend gezellige tijd terwijl de schitterende uitzichten op de oceaan aan ons voorbij trokken. De kustweg is met recht een van de hoogtepunten van Australië. De verschillende kleuren blauw van de zee en lucht vervelen nooit. Het uitzicht is iedere keer anders en altijd mooi. Al moet ik bekennen dat je aan het einde van de 300 kilometer lange Great Ocean Road niet meer zo enthousiast uit de bus springt voor een foto van het uitzicht. Het weer was niet altijd in ons voordeel, maar gelukkig hadden we geen regen. Wel heb ik mijn eerste Australische wildlife gezien: kangoeroe, koala en emoe. Check!
Bier, wijn en kampvuur
Na drie dagen met tourgroep 'The Windies' kwamen we aan in Adelaide. Omdat de sfeer in de groep zo goed was, hebben we elkaar ook in Adelaide nog opgezocht voor een biertje. En hoewel je uit moet kijken met het wisselen tussen bier en wijn kon ik het toch niet laten een bezoekje te brengen aan de wijngaarden in de Barossa Valley. En met wijngaarden bedoel ik natuurlijk wijnproeverijen. Dan valt zo'n hele dag proeven heus niet mee hoor! Zeker niet als je 's avonds nog een afscheidsdrankje gaat doen met je groep. En dan heb je meteen het minst leuke van het reizen te pakken: afscheid nemen. Want wat ik aan het begin van dit verhaal over tijd schreef, geldt ook voor een periode van maar vier dagen. Het lijkt of je elkaar al weken kent. Je maakt dezelfde dingen mee, kent de onderlinge grapjes en hebt zo gezamenlijke herinneringen. Maar Kangaroo Island riep en dus moest ik verder. Dit eiland vol natuurschoon ligt voor de kust bij Adelaide. Twee dagen met prachtig weer op een eiland met zeeleeuwen, zandduinen (sandboarding), oceaanuitzichten, kangoeroes, stekelvarkens, koala's, BBQ, kampvuur en nog meer leuke mensen. Met twee gasten van de UK heb ik zo hard moeten lachen, ik lach gewoon te janken in mijn bed. Te geestig!
Outback
En dan is er het moment dat je 's ochtends om 6.00 uur voor je hostel staat, je beseft dat je je schoenen nog in je kamer hebt staan, maar wel al bent uitgecheckt, en de bus eraan komt om je op te halen. Dat maakt niet zo'n goede eerste indruk, maar gelukkig had ik zes dagen om het goed te maken. En gelukkig zaten er tweede oude tourmaatjes van de Great Ocean Road op deze tour door de outback.
De outback is het midden van Australië, het rode centrum, het gebied van de Flying Doctors, de woestijn. Al moet ik zeggen dat wanneer je woestijn in het Engels zegt met een Frans accent het net is of je in een toetje zit (desert versus dessert). Het is warm met temperaturen van zo'n 40 graden. Zo warm dat mijn lichaamsvet bijna smolt. Maar potverdorie wat is het mooi. We reden door honderden kilometers eentonig landschap met rood gesteente, rode gravel en droge bosjes langs de kant van de weg. Het mijnstadje Coober Pedy was een van de stops. Hier wordt in diverse mijnen nog steeds opaal gevonden en dat is dan ook het enige dat er te doen is. Het is er doorgaans zo warm dat mensen in 'ondergrondse' huizen wonen. Bizar, maar cool/koel.
Wij sliepen vier van de vijf nachten in swags. Wat?! Swags. Je kunt dit het beste vergelijken met een grote slaapzak van legertentstof met een heel dun matrasje en een hoofdflap. Hier kruip je vervolgens met je slaapzak in en slapen maar. Je slaapt in een 5.000.000-sterren hotel, want dat is namelijk wat je ziet in de buitenlucht. Heel tof! Tenzij het regent natuurlijk, want dan is er helemaal niets leuks aan. En hoewel het hierzo maar 15 dagen per jaar regent, hadden wij dat geluk. Samen met een paar gasten uit de UK ben ik 's nachts wel drie keer verhuisd: te warm, shit regen...toch maar onder het afdak. En dat is niet ideaal als om 4.00 uur je wekker gaat. Maar je hoort me nog steeds niet klagen, want de regen zorgde ervoor dat we bij Kata Tjuka en Uluru mooie waterplassen hadden, die je normaal niet ziet. En ik moet zeggen dat deze twee voor de Aboriginals spirituele bergen ook op mij veel indruk hebben gemaakt. Met name de wandeling met Aboriginal Derrick door Kata Tjuka en de Valley of the Winds zal ik nooit vergeten. Het kippenvel op zijn armen als hij vol passie praat over de plek waar we staan....brrr....ik krijg het er nog koud van als ik daaraan denk.
Ook tijdens deze tour hadden we weer een leuke groep. Naast mijn twee tourmaatjes van de Great Ocean Road waren er o.a. drie Engelse jongens. Samen hebben we ontzettend veel lol gemaakt en leuke gesprekken gevoerd. Al snel had ik de bijnaam Dutchy en aan het einde van de tour was ik 'one of the lads'. Leeftijd betekent hier (bijna) niets.
Next
Ach ja, je kunt wel zeggen dat ik de afgelopen weken....uhh....'druk' ben geweest. Het is ongelooflijk hoe snel je went aan de vrijheid van het reizen, het continu onderweg zijn en het leren kennen van nieuwe mensen en plaatsen. Inmiddels zit ik in Darwin in het noorden van Australië. Na de zesdaagse outbacktour waarbij we zo'n 2800 kilometer hadden gereden naar Alice Springs had ik niet zo'n zin in nog zo'n lange busrit. Daarom ben ik na twee dagen in Alice en het (weer) afscheid nemen hier naartoe gevlogen. Het is 'wet season' hierzo, maar tegelijkertijd ook 30 graden. De komende week verken ik Darwin en ga ik naar Litchfield en Kakadu National Park. Een rustig weekje dus ;-)
Op z'n Australisch
Tot slot zal ik jullie net als de vorige keer ook nu weer wat achtergrondinformatie geven. Dan wordt het toch nog een nuttig verhaal. De Australiërs hebben namelijk een aantal leuke woorden die ze te pas en te onpas gebruiken. Hieronder een aantal van die gezellige uitspraken en woorden.
- No worries: de eerste uitspraak die mij opviel was 'no worries'. Ze gebruiken het in de betekenis van 'graag gedaan' en 'geen probleem'/'niets aan de hand'. Het klinkt onwijs gezellig en is gemakkelijk aan te leren. Ik 'no worries' dus al lekker mee. Ben benieuwd of je het ook weer gemakkelijk afleert.
- Heaps: van sommige dingen zijn er veel in Australië. En daarom is er een woord voor, namelijk 'heaps'. Je gebruikt het om aan te geven dat er ergens een groot aantal van is. Heaps of kangaroos, heaps of sun en ga zo maar door. Als je erop gaat letten, hoor je het overal.
- Cheers: met name in de outback ligt het overdadig gebruik van alcohol op de loer, maar 'cheers' heeft niet altijd iets met alcohol te maken. Je zegt het eigenlijk als bedankje of soms als groet bij het weggaan. En zeg nou zelf, dat klinkt toch veel leuker dan dank je wel?!
Tot zover een volkomen uit de hand gelopen update. En dan heb ik nog zoveel niet verteld. Maar ik begrijp ook dat een groot deel van jullie de Nederlandse economie draaiende moet houden. Snel weer aan het werk dus! Dadelijk gaat de baas nog denken dat je het niet druk genoeg hebt. Jullie horen snel weer van me.
Cheers,
Eef
-
04 December 2013 - 07:38
Netty:
Oh wow!! Wat een belevenissen weer!
En wat zie je mooie dingen. Ben jaloers!
Gelukkig kan ik hier een beetje mee genieten!
Maar door zulke lange reisverhalen kom ik nu wel te laat op kantoor :) -
04 December 2013 - 07:56
Gerrian:
Waazes mins,
Hier is het 7.53 uur als ik dit verslag lees. Wat een goed begin van de dag, happiness all over. Het plezier straalt van de foto's af. Geniet ervan, wij reizen door je verslagen ook een beetje mee door Aussi. Cheeers, gerrian en de mannen. -
04 December 2013 - 08:27
Marcel:
Hey Niens,
Dat komt wel goed daar zeg! En dan is het pas een maand, of is het al een maand? Geniet lekker door en blijf ons informeren. Erg leuk te horen hoe je geniet en veel plezier hebt! Helaas heb je wel Phillip Island gemist, "home of the penguins!!!" :+) Maar dat is meer mijn ding, haha.
Veel plezier Mate.... -
04 December 2013 - 08:34
Anke, Gijs En Tijn:
He Eef,
wat en gave verhalen!!! We leven hier helemaal mee en zijn stiekem een beetje jaloers!
Tot snel via mail/SMS.
X, Anke, Gijs en Tijn -
04 December 2013 - 09:05
Jiska:
Oh wow Eef! Klinkt zo geweldig! Wat een verhalen. Heerlijk om even mee te kijken met je. Tijdens het lezen geniet ik ook even van jouw vrijheid! Geniet er van! Nog meer dan je nu al doet :).
Je hebt toch gewoon swag in je swag?!
No worries be happy mate! -
04 December 2013 - 09:49
Louise:
Potverdorie Eef! Door jouw verhalen krijg ik spontaan heimwee ;)
Klinkt en ziet er weer fantastisch uit! Goed om te lezen dat je het zo naar je zin hebt! -
04 December 2013 - 11:47
Joke B:
Hoi Eef,
Nu we hier de kou in gaan is het heerlijk om ons op te warmen aan jou zonnige verhalen.
Je vertelt het met overgave en ik voel de warmte van de Des-sert aan mijn voeten.
Ik zie je genieten.
Doe zo door en beleef .
Gr, Annemie/ Jo. -
04 December 2013 - 14:44
Marja:
Wat ontzettend gaaf Eef!
Als ik dan zelf niet kan gaan, heerlijk dat ik me dan lekker in jouw levendige verhalen kan inleven!
Big smile op mijn gezicht!
Geniet hard door! Wij werken hard door ;-)
Cheers mate!
X Marja -
04 December 2013 - 16:48
Ger En Marga:
Hoi Evelien,
Wat een beleving!
Jouw reisverslag hebben we met heel veel plezier gelezen en de foto's bekeken. Jouw schrijftrant neemt ons mee op jouw reis. Super, wat een ervaring. We kijken weer uit naar het volgende verslag. Geniet en koester de warmte, want hier bereiden ze ons voor op de eerste sneeuwvlok.
Evelien, dank je wel en tot het volgende reisverslag.
Groetjes, Ger en Marga -
05 December 2013 - 03:04
Michiel:
Fantastisch! Wat een mooie verhalen weer! Heb en van genoten en ben inmiddels een verrukkelijke pizza en twee heerlijke pizza's verder. En dat allemaal in 'de tijd van de baas.'
Lieve groetjes uit een koud maar prachtig Montréal.
xx
Michiel -
05 December 2013 - 03:10
Michiel:
PS wat een prachtige foto's / plekken. Duidelijk op mijn Bucket list. En zo te zien zit ik op Target :-) -
05 December 2013 - 10:08
Cle:
Dat klinkt allemaal heerlijk! Geniet ervan! -
05 December 2013 - 13:26
Mascha:
Heaps of wonderful stories, causing more than a little bit of jalousy here. But hey, no worries! She'll be right!
Cheers missy and have a wonderful rest of your roadtrip. Safe travels!
Mascha
PS Heaps, no worries en cheers; ook in NZ te gebruiken. Voeg toe aan je vocabulair: 'choice' voor iets dat heel cool is. -
06 December 2013 - 21:38
Dini:
Hoi Evelien, wat een geweldig verslag en schitterende foto's. Begrijpelijk dat je er zo van geniet en dat spat ook af van je verhalen. Kijk uit naar je volgende update. Groetjes vanuit een winters Holland met storm, kou, hagel en natte sneeuw. Groetjes, Dini
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
