Beginnersfouten
Door: Eef
Blijf op de hoogte en volg Evelien
08 Juni 2005 | Guatemala, Antigua
Waarschuwing
Het lezen van onderstaand bericht is geheel op eigen risico en dient te allen tijde te gebeuren onder begeleiding van een volwassene. Indien men geen tijd of zin heeft om onderstaand bericht te lezen, dan kan ik jullie samengevat vertellen dat het goed gaat en dat ik me prima vermaak. Het niet lezen van dit bericht wordt jullie op voorhand vergeven.
Beginnersfout: een fout die men maakt, omdat men een beginner is en men zich nooit eerder in een dergelijke situatie heeft bevonden. De fout is in alle gevallen het gevolg van een gebrek aan ervaring.
Welkom bij Lago Atitlan. Een van de mooiste plekken van Guatemala. Een plek die je zeker met je camera vast moet leggen. Een dergelijk meer omringd door vulkanen ziet men immers nooit meer. Jullie voelen de beginnersfout misschien al komen. Inderdaad, de accu van mijn digitale camera had er genoeg van en had besloten dat hij ´op´ was. En omdat beginnersfouten echte fouten zijn, had ik voor het gemak mijn oplader maar in Antigua achtergelaten....
Vrijdagmiddag zijn we namelijk vanuit Antigua met de chickenbus richting Panachajel vertrokken. De chickenbus op zich is al een hele beleving. Oude afgeragde Amerikaanse schoolbussen worden voorzien van een nieuwe gekleurde laklaag en kunnen dan worden ingezet voor het vervoeren van de lokale bevolking. Met drie personen op een bankje is een must en in het zeer smalle gangpad is ook nog plaats voor minimaal tien personen. Al met al zit je dus regelmatig met ongeveer 67 personen in zo´n bus. Maar het is een zeer goedkope manier van reizen, dus maken we er met zijn allen graag gebruik van.
Richting Panajachel dus. De reis vanuit Antigua duurde ongeveer drie uur en vervolgens moesten we nog 30 minuten met een bootje om in het plaatsje San Pedro de Laguna te komen. Een klein plaatsje aan de rand van Lago Atitlan. Vanuit ons hotel hadden we een prachtig uitzicht over het meer, maar helaas....geen foto´s. Het ziet ernaar uit dat ik daar nog een keer naartoe moet. Maud, bereid je dus maar voor en zorg ervoor dat je een fototoestel bij je hebt.
Vrijdagavond heerlijk gegeten en daarna gewapend met wijn en bier terug naar ons hostel. Samen met mijn drie Duitse reisgenoten lekker zitten kletsen, terwijl boven het Lago een geweldig onweer losbarstte. Omdat we graag de zon op wilde zien komen boven het meer, zijn we om 4.00 uur opgestaan. Laten we zeggen dat we het wel licht hebben zien worden, maar de zon hebben we niet kunnen ontdekken.
Zaterdag stond in het teken van terugreizen naar Panajachel. Te voet en per boot kwamen we hier aan en van hieruit hebben we de chickenbus naar Chichicastenango genomen. Hier is iedere zondagochtend een grote markt. Zondagochtend dus maar weer vroeg uit de veren en dat deze markt groot is, dat is nog maar een magere uitdrukking. Hij is supergroot. En er zijn zoveel mensen....jemig! Ongelooflijk. Maar het mooiste van deze markt is, dat je er je PR-kwaliteiten kunt trainen. Afdingen is hier een sport. En gelukkig beheers ik dit beter dan de Spaanse taal. Dat scheelt toch al snel de helft. En voor een arme ex-student is dat toch mooi meegenomen. Al moet ik zeggen dat het leven hier niet echt heel erg duur is.
Zondatmiddag zijn we teruggegaan naar Antigua en ´s avonds zijn we met een hele groep iets gaan eten. Iedere avond ontmoeten we elkaar om 20.00 uur in het park en dan kijken we gewoon waar we naartoe gaan. Echt heel erg gezellig en je leert natuurlijk heel veel mensen kennen op deze manier. Dus dat is mooi. Na 1,5 week begin ik me al aardig thuis te voelen.
Overige weetjes: had ik al verteld dat mijn gastmama zwanger is? Zelfs in het verre Guatemala ontsnap ik niet aan zwangere vrouwen. Verder zijn er twee nieuwe meisjes bij mijn gastfamilie gekomen. De eerste is Megan en zij komt uit North Dakota. Megan is 21 jaar en werkt op een project hier in Antigua. Ze is echt typisch Amerikaans en af en toe vraag ik me af of ze weet hoe de wereld in elkaar zit. De tweede huisgenoot is Maria. Maria komt uit Denemarken en ze vindt Arla Foods een kapitalistisch bedrijf (sommige mensen voelen zich wellicht aangesproken door deze opmerking). Zij gaat 1 week naar school om haar Spaans weer op te frissen en vervolgens gaat ook zij werken in een project. Allebei zijn ze erg vriendelijk. Megan is wereldvreemd en Maria is volgens mij nogal idealistisch. Zij doet ieder jaar wel ergens een vrijwilligersproject en ze is vegetarisch. Maar ja, de maatschappij dat ben jij! Je moet dus ergens beginnen. En ik ga er nu mee beginnen om dit bericht af te ronden. Jullie moeten immers de Nederlandse economie draaiende houden, zodat ik snel een baan kan vinden als ik in november terugkom.
Vergeet niet bij de foto´s van Lago Atitlan te kijken, want die heb ik immers niet kunnen maken. Voor foto´s van deze schitterende plaats verwijs ik jullie naar:
http://crussie.waarbenjij.nu/index.php?intMessageId=366404 (met dank aan Ave Julius!)
Het lezen van onderstaand bericht is geheel op eigen risico en dient te allen tijde te gebeuren onder begeleiding van een volwassene. Indien men geen tijd of zin heeft om onderstaand bericht te lezen, dan kan ik jullie samengevat vertellen dat het goed gaat en dat ik me prima vermaak. Het niet lezen van dit bericht wordt jullie op voorhand vergeven.
Beginnersfout: een fout die men maakt, omdat men een beginner is en men zich nooit eerder in een dergelijke situatie heeft bevonden. De fout is in alle gevallen het gevolg van een gebrek aan ervaring.
Welkom bij Lago Atitlan. Een van de mooiste plekken van Guatemala. Een plek die je zeker met je camera vast moet leggen. Een dergelijk meer omringd door vulkanen ziet men immers nooit meer. Jullie voelen de beginnersfout misschien al komen. Inderdaad, de accu van mijn digitale camera had er genoeg van en had besloten dat hij ´op´ was. En omdat beginnersfouten echte fouten zijn, had ik voor het gemak mijn oplader maar in Antigua achtergelaten....
Vrijdagmiddag zijn we namelijk vanuit Antigua met de chickenbus richting Panachajel vertrokken. De chickenbus op zich is al een hele beleving. Oude afgeragde Amerikaanse schoolbussen worden voorzien van een nieuwe gekleurde laklaag en kunnen dan worden ingezet voor het vervoeren van de lokale bevolking. Met drie personen op een bankje is een must en in het zeer smalle gangpad is ook nog plaats voor minimaal tien personen. Al met al zit je dus regelmatig met ongeveer 67 personen in zo´n bus. Maar het is een zeer goedkope manier van reizen, dus maken we er met zijn allen graag gebruik van.
Richting Panajachel dus. De reis vanuit Antigua duurde ongeveer drie uur en vervolgens moesten we nog 30 minuten met een bootje om in het plaatsje San Pedro de Laguna te komen. Een klein plaatsje aan de rand van Lago Atitlan. Vanuit ons hotel hadden we een prachtig uitzicht over het meer, maar helaas....geen foto´s. Het ziet ernaar uit dat ik daar nog een keer naartoe moet. Maud, bereid je dus maar voor en zorg ervoor dat je een fototoestel bij je hebt.
Vrijdagavond heerlijk gegeten en daarna gewapend met wijn en bier terug naar ons hostel. Samen met mijn drie Duitse reisgenoten lekker zitten kletsen, terwijl boven het Lago een geweldig onweer losbarstte. Omdat we graag de zon op wilde zien komen boven het meer, zijn we om 4.00 uur opgestaan. Laten we zeggen dat we het wel licht hebben zien worden, maar de zon hebben we niet kunnen ontdekken.
Zaterdag stond in het teken van terugreizen naar Panajachel. Te voet en per boot kwamen we hier aan en van hieruit hebben we de chickenbus naar Chichicastenango genomen. Hier is iedere zondagochtend een grote markt. Zondagochtend dus maar weer vroeg uit de veren en dat deze markt groot is, dat is nog maar een magere uitdrukking. Hij is supergroot. En er zijn zoveel mensen....jemig! Ongelooflijk. Maar het mooiste van deze markt is, dat je er je PR-kwaliteiten kunt trainen. Afdingen is hier een sport. En gelukkig beheers ik dit beter dan de Spaanse taal. Dat scheelt toch al snel de helft. En voor een arme ex-student is dat toch mooi meegenomen. Al moet ik zeggen dat het leven hier niet echt heel erg duur is.
Zondatmiddag zijn we teruggegaan naar Antigua en ´s avonds zijn we met een hele groep iets gaan eten. Iedere avond ontmoeten we elkaar om 20.00 uur in het park en dan kijken we gewoon waar we naartoe gaan. Echt heel erg gezellig en je leert natuurlijk heel veel mensen kennen op deze manier. Dus dat is mooi. Na 1,5 week begin ik me al aardig thuis te voelen.
Overige weetjes: had ik al verteld dat mijn gastmama zwanger is? Zelfs in het verre Guatemala ontsnap ik niet aan zwangere vrouwen. Verder zijn er twee nieuwe meisjes bij mijn gastfamilie gekomen. De eerste is Megan en zij komt uit North Dakota. Megan is 21 jaar en werkt op een project hier in Antigua. Ze is echt typisch Amerikaans en af en toe vraag ik me af of ze weet hoe de wereld in elkaar zit. De tweede huisgenoot is Maria. Maria komt uit Denemarken en ze vindt Arla Foods een kapitalistisch bedrijf (sommige mensen voelen zich wellicht aangesproken door deze opmerking). Zij gaat 1 week naar school om haar Spaans weer op te frissen en vervolgens gaat ook zij werken in een project. Allebei zijn ze erg vriendelijk. Megan is wereldvreemd en Maria is volgens mij nogal idealistisch. Zij doet ieder jaar wel ergens een vrijwilligersproject en ze is vegetarisch. Maar ja, de maatschappij dat ben jij! Je moet dus ergens beginnen. En ik ga er nu mee beginnen om dit bericht af te ronden. Jullie moeten immers de Nederlandse economie draaiende houden, zodat ik snel een baan kan vinden als ik in november terugkom.
Vergeet niet bij de foto´s van Lago Atitlan te kijken, want die heb ik immers niet kunnen maken. Voor foto´s van deze schitterende plaats verwijs ik jullie naar:
http://crussie.waarbenjij.nu/index.php?intMessageId=366404 (met dank aan Ave Julius!)
-
08 Juni 2005 - 22:28
Eef Zelf:
Bedankt voor al jullie berichtjes op mijn vorige verhaal. Mag ik jullie eraan herinneren dat Salsa een dans is die vooral gedanst wordt met de voeten. Het is Merenque dat zich vooral richt op het schudden met heupen en billen. Deze les heb ik gisteren gehad en ondanks dat ik redelijk bedeeld ben op deze gebieden was het geen succes. Tot zover -
08 Juni 2005 - 22:37
Dignie:
ey eef, guapita, te vas bien y suerte! nos vemos!
besos, dignie -
09 Juni 2005 - 07:19
Anke:
Ha die Eef, Het klinkt allemaal erg goed!! Je hebt het zo te horen naar je zin, heel goed! Wat betreft die beginnersfouten: die accu vergeet je nu in ieder geval niet meer. Je hoort snel van me, maar ik moet nu even verder om de economie draaiende te houden ;). Liefs, Anke -
09 Juni 2005 - 07:25
Berny:
He Eef,
Ben blij dat je je zo snel al thuis voelt in het zo te horen schitterende Guatamala.
Ben blij om te horen dat je ook fouten maakt, nu weet ik helemaal zeker dat ik de enige ben die foutloos is op deze wereld ;-).
Geniet in ieder geval nog heel veel van de reis en alle avonturen die nog gaat beleven (hopelijk dan wel met een volle accu).
Groetjes,
je MA-zoon -
09 Juni 2005 - 08:33
Gert-Jan:
Eef, zo te zien ga je het helemaal maken daar! Goed bezig! Enjoy your life!
Gert-Jan -
09 Juni 2005 - 11:47
Roel:
Hey Eef,
good om te huure desse ut zoe noa diene zin hebs! Is hiel get anges as Rooy he? Geniet dervan!
Dikke moel Roel -
09 Juni 2005 - 16:48
Michiel:
Hoi Evy,
Wederom een prachtig verhaal! Was even afgeleid van de nederlandse economie maar het is nu 18.42 uur. Mooie tijd om een werkdag af te ronden.
Veel plezier,
-x-
Michiel -
10 Juni 2005 - 07:07
Gerrian En De Menkes:
Hai, snuggere...
Ik wil even reageren op de superfoto's die bij dit artikel horen. Geweldig!!. In mijn belevenis is het te mooi om op plaat vast te leggen... toch? Super, om te lezen dat je zo snel bent geaclimatiseerd, geintregreerd or what ever daar in het verre Guatamala. Veel plezier en geniet met volle teugels, eh teugen.
Gerrian, Henk, Stan, Pim
P.S. kijk eens af en toe in de keuken van je lokale gastmama, misschien kun je haar een lekker recept ontfutselen, dan kunnen we hier wat sfeer proeven. -
10 Juni 2005 - 08:09
Olaf:
Hmmm, ik was mijn vriendin al kwijt maar nu weet ik waar ze is. Stuur ze eens terug :-)
Doeg! -
10 Juni 2005 - 19:42
Maud:
Eva, iedere keer weer leuk om iets van je te horen. En van fouten leer je, dus hoe meer je er nu maakt, hoe beter je straks wordt! Nog drie en een halve week en dan beginnen we aan de herkansing! En wedden dat we dan wel met foto's terug komen want ik heb gister namelijk een wegwerpcamera gekocht en daar kan zelfs ik niets aan verpesten! Dus dat komt helemaal goed. Ik vind het geweldig om je verhalen te lezen en ik kan bijna niet mjeer wachten om ze je persoonlijk te horen vertellen! En ik hoop natuurlijk ook dat je me de fijne kneepjes van de salsa zal leren...
Evelien, geniet er van, doe goed je best op school, braaf zijn en goed opletten en vooral alles proberen te doen en te zien wat je op je pad tegenkomt. Tot snel
Liefs Maud -
11 Juni 2005 - 16:21
Julio:
Eef,
ik denk even mooie foto's zien van waar ik ook ben geweest. Word ik doorgelinkt naar m'n eigen foto's! AIAIAI Ga je nog naar Semuc Champey? En ik wil ook wel foto's van je huisgenoten zien. Wereldvreemde Megan (Oh my god! I had so much fun!) en linkse rakker Maria (Partij voor de Dieren..
Geniet nog van dat land,
Juul -
13 Juni 2005 - 09:54
Mieke:
Hee Eef. Het klinkt weer geweldig! Ben je al poepie bruin en aangezien voor een inheemse schone, of geloven ze daar nog dat je uit ons klompenlandje komt? Geniet en maak ons snel weer jaloers met een nieuw avontuur. Hier is alles zoals het was, op mijn buik na ;). Dikke knuf Mieke -
13 Juni 2005 - 17:47
Lim:
Ontzettende heldin... goed om je verhalen te lezen en om te zien dat het goed met je gaat... ik zou deze site wat meer bij moeten gaan houden (aangezien de server geen zin meer heeft om mij per email op de hoogte te houden)... maar ik dwaal af... succes met al je avonturen!
Kenneth -
15 Juni 2005 - 10:37
Liesbeth:
Heej Eef super al die verhalen, ben best jaloers als ik hier achter mijn bureautje aan mijn scriptie zit te werken! Maar het is je gegun!Zie, maak foto's;) en geniet! kusss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
