Getrouwd, gefeest, geslaagd, gekuurd en gezelschap
Door: Eef en Maud
Blijf op de hoogte en volg Evelien
07 Juli 2005 | Guatemala, Antigua
De 5 G's van Eef
GETROUWD:
Ja, jammer maar helaas. Geen bruidsmeisjes, geen gigantische bruidstaart, maar een kleine, intieme en traditionele bruiloft. Jullie zullen het niet geloven, maar ik ben getrouwd. De zenuwen dat het allemaal fout zou gaan op de grote dag waren zelfs aanwezig. Tijdens een activiteit van school over de tradities van de Indiaanse cultuur in Guatemala ben ik getrouwd met Ted. Ted is Amerikaans en zijn vader heeft een boel centjes, dat zit dus wel goed. Momenteel zijn we op honeymoon in Guatemala en als we terugkeren naar de USA gaan we nadenken over de namen voor onze kindjes. Nee, even zonder gekkigheid. Tijdens een activiteit op school, vroegen de Indiaanse vrouwen om twee vrijwilligers. In al mijn enthousiasme(en misschien ook omdat ik de enige was die het verstond) sprong ik van mijn stoel en rende naar voren. Toen wist ik echter nog niet dat ik in de traditionele kledij van het dorp San Antonio gehesen zou worden en met mijn medevrijwilliger Ted zou trouwen. Alle overige Indiaanse vrouwen hebben de zegen over ons uitgesproken door ons te bestrooien met bloemblaadjes van een welriekend bloemetje. Na een paar kruistekens rook ik naar een van de betere wc-verfrissers. Na de 'plechtigheid' hebben we nog de openingsdans gedaan en toen vond de bruid dat het tijd was geworden voor een lange huwelijksnacht. Details zal ik jullie besparen. Wel wil ik alle aanwezigen via deze manier bedanken voor hun gulle gifts.
GEFEEST:
De Spaanse school waar ze mij hebben durven toelaten, bestond 2 weken geleden 14 jaar. Dat is dus een zeer goede reden voor een feestje. Het is immers maar een keer per jaar dat de school verjaart en dus besloten we zelfs dat we dat weekend in Antigua zouden blijven. De buurt van de school is echter een beetje vervelend en daarom was het feestje al om 23.00 uur ten einde. Waarschijnlijk was dit voor alle partijen beter, want de alcohol vloeide immers rijkelijk. En met de nodige Cuba Libres achter de kiezen, wordt het steeds moeilijker om de Salsa te dansen. Vooral als mijn goddelijke danspartner van mij verlangt dat ik mezelf ga draaien in bochten waar ik van mijn leven niet meer uit ga komen. 23.00 Uur was dus een prima tijd. Zelfs zondagavond was ik nog licht duizelig.
GESLAAGD:
Nou, het is niet alleen maar feest op die school. Soms moet er ook hard geleerd worden. Ja, dat zijn de minder plezierige kanten van mijn leven. Maar ik heb het weten in te passen in mijn drukken sociale contactenschema. Om te mogen beginnen aan mijn tweede boek, moest ik een 'examen' maken. Indien ik dit haalde, mocht ik verder met het tweede boek. Uiteraard wilde ik mijn gastgezin niet teleurstellen en nadat zij me 5 dagen in quarantaine hebben geplaatst (lees: maximaal 3 uurtjes leren)slaagde ik voor het examen met maar liefst 91%. Jullie kunnen dus trots op me zijn. Op papier spreek ik prima Spaans, nu de praktijk nog.
(UIT)GEKUURD:
Iedereen is waarschijnlijk wel bekend met mijn kuren. Dat moest dus maar eens afgelopen zijn met die kuren van mij. Dat vonden Maria, Annet, Tobias en Jesper ook. Samen zijn we afgelopen weekend richting Quetzaltenango gegaan, de op een na grootste stad van Guatemala die ook wel Xela wordt genoemd. Vrijdagnacht hebben we in deze stad geslapen. Een stad die voor haar grootte ontzettend overzichtelijk, schoon en eigenlijk ook wel mooi is. Het ademt veel meer een stadse sfeer dan Antigua. Op zaterdagochtend zijn we vertrokken naar Las Fuentes Georginas. Dit oord bestaat uit vier thermale zwavelbaden en ligt in het paradijs. Het water (met zwavel) komt kokend uit de bergen gedruppeld. Maar omdat Las Funetes erg hoog liggen, is het buiten het water (en ook na verloop van tijd in het water) redelijk koud. Niet echt bikiniweer dus, wat overigens voor beide partijen beter is.
's Avonds hebben we in een van de bungalows bij Las Fuentes geslapen. In de openhaard in onze slaapkamer hebben we groenten geroosterd en samen met tortilla's en verse guacamole is dat een goede maaltijd.
Zondagochtend zijn we met pick-up en bus weer richting Xela gegaan en van daaruit zijn we teruggegaan naar Antigua. Kapot, moe en we moeten minimaal nog een keer terug om van de terugreis bij te komen.
GEZELSCHAP:
Na een zwaar reisweekend en een korte nacht ben ik dinsdagochtend om 3.30 uur opgestaan. Mijn goede vriendin Maud landde namelijk rond 5.00 uur op het vliegveld van Guatemala City. Ja, dan komen je vrienden je een keer opzoeken en dan heb je er ook nog een hoop werk mee. Maar ja, als je elkaar ziet dan ben je alle ellende meteen vergeten. Voordeel van deze onmenselijk vroege tijd was, dat we op tijd thuis waren om aan te schuiven aan het ontbijt. Maud wist niet meer of het dag of nacht was, maar ze at gewoon haar omeletje alsof er niets aan de hand was. Uiteraard heb ik haar deze eerste dag meteen onderworpen aan al het prachtigs dat Antigua te bieden heeft. Haar blonde haar trekt trouwens behoorlijk de aandacht in dit 'donkere' land. Zelfs het kindje in mijn familie kon ons niet met rust laten. Haar hele speelgoedcollectie stalde ze uit op het bed van Maud. Slapen was dus absoluut NIET mogelijk. Want hoe zeg je in het Spaans dat je liever even wilt slapen? Ja, dat is dus moeilijk als je nada Spaans spreekt. De eerste dag van Maud hebben we in stijl afgesloten tijdens de Ladies Night in Mono Loco en een korte dansles in La Sin Ventura. Maud kreeg spontaan twee dansverzoeken en uiteraard kun je de Guatemalteken hier niet meteen afwijzen. Je moet ze een kans geven, ook al spreken ze zeer gebrekkig Engels. De eerste salsastappen heeft Maud inmiddels dus onder de knie. Om 0.30 uur heb ik haar van de dansvloer moeten trekken (overdrijven is ook een kunst) en zijn we met Taxi Eduardo, mijn persoonlijke taxichauffeur, teruggegaan naar huis. Hier zijn we meteen onder de dekens gekropen. Vanaf nu geen eenzame nachten meer.
Vrijdag verlaten Maud en ik Antigua om voor 2,5 week rond te gaan reizen in Guatemala en Mexico. Uiteraard houden we jullie op de hoogte van onze avonturen. We maken ze misschien iets mooier dan dat ze werkelijk waren (nee hoor, het regent hier NOOIT), maar ja we hebben nou eenmaal een rijke fantasie. Onthoud dat het lezen van onze berichten een ontspanning voor de geest moet zijn en niet gezien dient te worden als een verplichting.
Tot zover de verhalen van twee Rooier meiden in Guatemala. U hoort snel weer van ons. En als u behoefte heeft aan enig ondersteunend beeldmateriaal bij dit ietsiepietsie lange bericht, dan kunt u deze natuurlijk altijd even op uw gemak bekijken.
Gegroet,
Maud en Eef
GETROUWD:
Ja, jammer maar helaas. Geen bruidsmeisjes, geen gigantische bruidstaart, maar een kleine, intieme en traditionele bruiloft. Jullie zullen het niet geloven, maar ik ben getrouwd. De zenuwen dat het allemaal fout zou gaan op de grote dag waren zelfs aanwezig. Tijdens een activiteit van school over de tradities van de Indiaanse cultuur in Guatemala ben ik getrouwd met Ted. Ted is Amerikaans en zijn vader heeft een boel centjes, dat zit dus wel goed. Momenteel zijn we op honeymoon in Guatemala en als we terugkeren naar de USA gaan we nadenken over de namen voor onze kindjes. Nee, even zonder gekkigheid. Tijdens een activiteit op school, vroegen de Indiaanse vrouwen om twee vrijwilligers. In al mijn enthousiasme(en misschien ook omdat ik de enige was die het verstond) sprong ik van mijn stoel en rende naar voren. Toen wist ik echter nog niet dat ik in de traditionele kledij van het dorp San Antonio gehesen zou worden en met mijn medevrijwilliger Ted zou trouwen. Alle overige Indiaanse vrouwen hebben de zegen over ons uitgesproken door ons te bestrooien met bloemblaadjes van een welriekend bloemetje. Na een paar kruistekens rook ik naar een van de betere wc-verfrissers. Na de 'plechtigheid' hebben we nog de openingsdans gedaan en toen vond de bruid dat het tijd was geworden voor een lange huwelijksnacht. Details zal ik jullie besparen. Wel wil ik alle aanwezigen via deze manier bedanken voor hun gulle gifts.
GEFEEST:
De Spaanse school waar ze mij hebben durven toelaten, bestond 2 weken geleden 14 jaar. Dat is dus een zeer goede reden voor een feestje. Het is immers maar een keer per jaar dat de school verjaart en dus besloten we zelfs dat we dat weekend in Antigua zouden blijven. De buurt van de school is echter een beetje vervelend en daarom was het feestje al om 23.00 uur ten einde. Waarschijnlijk was dit voor alle partijen beter, want de alcohol vloeide immers rijkelijk. En met de nodige Cuba Libres achter de kiezen, wordt het steeds moeilijker om de Salsa te dansen. Vooral als mijn goddelijke danspartner van mij verlangt dat ik mezelf ga draaien in bochten waar ik van mijn leven niet meer uit ga komen. 23.00 Uur was dus een prima tijd. Zelfs zondagavond was ik nog licht duizelig.
GESLAAGD:
Nou, het is niet alleen maar feest op die school. Soms moet er ook hard geleerd worden. Ja, dat zijn de minder plezierige kanten van mijn leven. Maar ik heb het weten in te passen in mijn drukken sociale contactenschema. Om te mogen beginnen aan mijn tweede boek, moest ik een 'examen' maken. Indien ik dit haalde, mocht ik verder met het tweede boek. Uiteraard wilde ik mijn gastgezin niet teleurstellen en nadat zij me 5 dagen in quarantaine hebben geplaatst (lees: maximaal 3 uurtjes leren)slaagde ik voor het examen met maar liefst 91%. Jullie kunnen dus trots op me zijn. Op papier spreek ik prima Spaans, nu de praktijk nog.
(UIT)GEKUURD:
Iedereen is waarschijnlijk wel bekend met mijn kuren. Dat moest dus maar eens afgelopen zijn met die kuren van mij. Dat vonden Maria, Annet, Tobias en Jesper ook. Samen zijn we afgelopen weekend richting Quetzaltenango gegaan, de op een na grootste stad van Guatemala die ook wel Xela wordt genoemd. Vrijdagnacht hebben we in deze stad geslapen. Een stad die voor haar grootte ontzettend overzichtelijk, schoon en eigenlijk ook wel mooi is. Het ademt veel meer een stadse sfeer dan Antigua. Op zaterdagochtend zijn we vertrokken naar Las Fuentes Georginas. Dit oord bestaat uit vier thermale zwavelbaden en ligt in het paradijs. Het water (met zwavel) komt kokend uit de bergen gedruppeld. Maar omdat Las Funetes erg hoog liggen, is het buiten het water (en ook na verloop van tijd in het water) redelijk koud. Niet echt bikiniweer dus, wat overigens voor beide partijen beter is.
's Avonds hebben we in een van de bungalows bij Las Fuentes geslapen. In de openhaard in onze slaapkamer hebben we groenten geroosterd en samen met tortilla's en verse guacamole is dat een goede maaltijd.
Zondagochtend zijn we met pick-up en bus weer richting Xela gegaan en van daaruit zijn we teruggegaan naar Antigua. Kapot, moe en we moeten minimaal nog een keer terug om van de terugreis bij te komen.
GEZELSCHAP:
Na een zwaar reisweekend en een korte nacht ben ik dinsdagochtend om 3.30 uur opgestaan. Mijn goede vriendin Maud landde namelijk rond 5.00 uur op het vliegveld van Guatemala City. Ja, dan komen je vrienden je een keer opzoeken en dan heb je er ook nog een hoop werk mee. Maar ja, als je elkaar ziet dan ben je alle ellende meteen vergeten. Voordeel van deze onmenselijk vroege tijd was, dat we op tijd thuis waren om aan te schuiven aan het ontbijt. Maud wist niet meer of het dag of nacht was, maar ze at gewoon haar omeletje alsof er niets aan de hand was. Uiteraard heb ik haar deze eerste dag meteen onderworpen aan al het prachtigs dat Antigua te bieden heeft. Haar blonde haar trekt trouwens behoorlijk de aandacht in dit 'donkere' land. Zelfs het kindje in mijn familie kon ons niet met rust laten. Haar hele speelgoedcollectie stalde ze uit op het bed van Maud. Slapen was dus absoluut NIET mogelijk. Want hoe zeg je in het Spaans dat je liever even wilt slapen? Ja, dat is dus moeilijk als je nada Spaans spreekt. De eerste dag van Maud hebben we in stijl afgesloten tijdens de Ladies Night in Mono Loco en een korte dansles in La Sin Ventura. Maud kreeg spontaan twee dansverzoeken en uiteraard kun je de Guatemalteken hier niet meteen afwijzen. Je moet ze een kans geven, ook al spreken ze zeer gebrekkig Engels. De eerste salsastappen heeft Maud inmiddels dus onder de knie. Om 0.30 uur heb ik haar van de dansvloer moeten trekken (overdrijven is ook een kunst) en zijn we met Taxi Eduardo, mijn persoonlijke taxichauffeur, teruggegaan naar huis. Hier zijn we meteen onder de dekens gekropen. Vanaf nu geen eenzame nachten meer.
Vrijdag verlaten Maud en ik Antigua om voor 2,5 week rond te gaan reizen in Guatemala en Mexico. Uiteraard houden we jullie op de hoogte van onze avonturen. We maken ze misschien iets mooier dan dat ze werkelijk waren (nee hoor, het regent hier NOOIT), maar ja we hebben nou eenmaal een rijke fantasie. Onthoud dat het lezen van onze berichten een ontspanning voor de geest moet zijn en niet gezien dient te worden als een verplichting.
Tot zover de verhalen van twee Rooier meiden in Guatemala. U hoort snel weer van ons. En als u behoefte heeft aan enig ondersteunend beeldmateriaal bij dit ietsiepietsie lange bericht, dan kunt u deze natuurlijk altijd even op uw gemak bekijken.
Gegroet,
Maud en Eef
-
07 Juli 2005 - 06:53
Paul F.:
He, maud ik zie dat je goed bent aangekomen.(want je lacht alweer zie ik)
hier is alles goed hé zit nu de laaste uren op het R.bureau uit te werken en dan vakantie... Maar geniet ervan en tot het volgende bericht gr paul -
07 Juli 2005 - 07:06
Jos Sl:
He Evelien, ik wist wel dat hewt ooit goed zou komen met jou. Veel huwelijksgeluk met ted. Is 'ie leuk, geld heeft 'ie in elk geval wel.
je geniet zo te horen. blijf dat doen. veel geluk en plezier. Jos -
07 Juli 2005 - 07:42
Suus:
He Eefje,
weer geweldig die verhalen van jou! Super om te lezen. Veel plezier met Maud tijdens jullie rondreis! Liefs Susanne
PS: Ben benieuwd naar je echtgenoot, haha -
07 Juli 2005 - 08:03
Carla K.:
Wat een beeldig bruidpakje! en die schoentjes passen er ook zo goed bij. -
07 Juli 2005 - 11:13
Innie:
Hoi maud en eef,
eef gefeliciteerd met je huwelijk, en veel geluk met je teddy. Maud fijn dat je goed bent aangekomen, veel plezier in mexico, ik denk dat daar wel lekkere mexicaantjes rondlopen, breng er maar één of twee mee naar Rooy. Groetjes Innie xxx -
07 Juli 2005 - 14:51
Monique:
Hallo Eef en Maud, leuk hoor die berichtjes ! En mooie foto's. Nog veel plezier daar,
Monique -
07 Juli 2005 - 19:24
Chrissy:
Haai Maud!
ziet er goed uit daar! denk maar niet aan mij en hoe ik de vakantie doorkom... jaja bij de c-alles ;)
veel plezier nog en de groetjes aan Evelien. -
08 Juli 2005 - 07:00
Fam.Nies Budel:
Gewoon,
Geweldig,
Goed,
Gedaan,
Girl. -
08 Juli 2005 - 07:39
Roel Oet Rooy:
Daag Eef en Maud,
volges mich hebtj gae ut nog neet zoe slecht doa! Leuk om steeds de berichtjes te laeze. Vul plezeer! Roel -
08 Juli 2005 - 09:07
Julio:
Schitterend verhaal Eef. Maar over die Pacaya, jullie konden dus niet tot de krater klimmen? Da's jammer, maar blijkbaar ook gevaarlijk dus. Ik ben gelukkig heelhuids weer beneden gekomen. Geniet ze nog van Mexico.
Foto's van San Cristobal de las Casas aub.
Juul -
08 Juli 2005 - 16:30
Irene:
Hey lieve Maud,
Ziet er super uit daar!! Ben helemaal jaloers. Hoop dat de reis meegevallen is?! Nu alleen maar enorm genieten hè! Ik heb m'n eerste werkweek goed overleefd. Ik hoop nog veel van jullie avonturen te lezen. Heel veel plezier samen en tot heel snel!
Dikke kus van mij xxx -
08 Juli 2005 - 17:57
Peter & Anja:
Gefeliciteerd !! Met je huwelijk, fraai dat we niet op de bruiloft mochten komen, daar komen we nog wel een keer op terug. Hoe bevalt het, 6 weken wit brood eten??? -
08 Juli 2005 - 18:46
KVW Frans:
Begin nu toch wel echt jalours te worden door je mooie verhalen. Gelukkig mogen we over 1 maand KVW-en. Doen we Zuid Amerika in het klein........ Veel plezier Eveline !!!! -
08 Juli 2005 - 20:05
Annemie + Rest:
Te gek wat jullie allemaal meemaken. Bijna net zo leuk als bij C & A werken !! Wij blijven jullie volgen en wachten nog op een bruiloftsfeestje. -
10 Juli 2005 - 08:37
Moeders:
Ha dames
Rust maar goed uit want volgend jaar is het OLS in Rooi. St. Catharina heeft hem gewonnen. Veel plezier en wees voorzichtig -
11 Juli 2005 - 19:50
Opa En Oma Niëns:
Hoi Evelien,
We krijgen van je pap en mam alle verslagen uitgeprint van je belevenissen daar in verwegistan. Op deze manier blijven wij ook op de hoogte van alles wat je meemaakt. Hopelijk zien we je over een paar maanden weer heelhuids terug.
Het ga je goed !!!
en tot ziens.
Vele groetjes.
Opa en Oma -
13 Juli 2005 - 10:34
Tiny:
hartelijk gefeliciteerd met je huwelijk.een man met geld is mooi mee genomen.[kan andre z'n beurs dicht houden.]groetjes van andre en tiny -
14 Juli 2005 - 20:20
Arie:
Haaidiehoo geluksvogels, ziet er allemaal heel gezellig uit daaro! Ben benieuwd naar jullie verhalen en gelukkig hebben jullie de foto's nog! -
15 Juli 2005 - 08:53
Gert-Jan:
Hey Eef en Maud,
Supe om alles te lezen! Dit is weer eens wat anders dan een avondje stappen in Tilburg. Geniet er nog maar lekker van en ik wacht met smart op het volgende verhaal!
Groeten Gert-Jan
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
