Medisch Centrum West, thuis best
Door: Eef en Maud
Blijf op de hoogte en volg Evelien
22 Juli 2005 | Mexico, Oaxaca
Zoals de titel jullie laat zien, worden de Nederlandse spreekwoorden aangepast aan de situatie waarin wij avonturiers ons bevinden. Nadat we zondagmiddag in San Cristobal de las Casas waren aangekomen, heeft Maud haar bedje opgezocht, afgewisseld met de nodige bezoekjes aan het toilet. Voor mij zat er niet veel meer op om er in mijn uppie op uit te trekken. Het stadje San Cristobal de las Casas heeft veel weg van Antigua. Koloniaal en zeer sfeervol. Ik voelde me er dan ook al zeer snel thuis. Maud haar eerste indrukken waren echter heel anders en de details zullen we jullie besparen.
Omdat alle dingen die in de Footprint (reisgids) staan geprobeerd moeten worden, gingen we maandagochtend op zoek naar dr. Zarate. Hij staat erg hoog aangeschreven en blijkt een goede toeristische attractie te zijn. Helaas was de beste man niet in zijn kantoor en na een belletje met zijn Spaanstalige vrouw, wisten we hem te vinden in het ziekenhuis. Na wat luister- en duwwerk was hij eruit...ons Maudje had een bacteriële infectie. Ze kreeg dus medicijnen tegen alletwee de mogelijke bacteriën, want voor uitgebreide tests hadden we geen tijd. De beste man benadrukte echter wel dat dit normaal gesproken NIET de juiste manier is, om de medische wetenschappen te bedrijven. Nee, dat begrijpen we volkomen. Maud was er in dit geval wel erg mee geholpen.
Het werd dus tijd om de omgeving te gaan verkennen. Een klein indianendorpje genaamd San Juan de Chamula werd door ons bezocht. Het kleine, schilderachtige kerkje is het hoogtepunt (en tevens ook enige interessante stekkie) van dit dorpje. Binnen in de kerk werden we overrompeld door een grote hoeveelheid brandende kaarsen en overal zaten mensen geknield voor zich uit te prevelen. Heel bijzonder! Wat het nog bijzonderder maakte, was dat het hier heel normaal is om in de kerk te boeren. Ze geloven namelijk dat dat de kwade geesten verdrijft. Coca-Cola wordt hier dus ook volop verkocht. Het fotograferen van personen is grotendeels verboden, dus jullie zullen het moeten doen met een illegaal kiekje van de kerk.
Woensdagochtend zijn we met een busje richting Sumidero Canyon gegaan. Een canyon met rotswanden tot 1000 meter hoogte en geweldige uitzichten. Op een bootje met vijf IKEA-kerels en vijf ontzettend vervelende Fransen hebben we gedurende twee uur de Sumidero Canyon verkend. En dit allemaal gekleed in hele hippe Holanda (Ola) reddingsvesten. Ja, we stonden er mooi op. Na 10 minuten begon wederom de grote Waku Waku show, want we zagen een krokodillenmama van minimaal 2 meter liggen. Heel even dachten we dat ze nep was, maar toen ze heel subtiel het water in gleed, dachten we hier al snel anders over. Varen met die boot en snel een beetje!
Omdat de IKEA-kerels en wij een ding gemeen hadden, we ergerden ons namelijk aan de Franse medereizigers, zijn we ´s avonds het nachtleven in San Cristobal gaan verkennen. We hebben er flink aan geproefd met als resultaat dat we dansend op de banken stonden. Wie zegt er nou dat die Zweden (en Duitser en Nederlander) koude kerels zijn? Met een beetje alcohol op worden ze al snel gezellig.
De laatste dag in San Cristobal stond in het teken van bureaucratie. Of we nog niet genoeg hoofdpijn hadden. Om dit mooie land te verlaten, dien je namelijk 210 pesos te betalen in een van de banken. Op het formulier van Maud had de grensbeamte echter een dollarteken neergezet, wat voor wat verwarring zorgde. In totaal zijn we 3 uur bezig geweest bij 4 verschillende instanties om alsjeblieft deze oprotpremie te mogen betalen. Politieke spelletjes spelen daar zijn ze hier goed in. Gelukkig ken ik niet zo heel veel Spaanse slechte woorden, dus ik heb de Nederlandse nationaliteit in ere gehouden.
Gisteravond zijn we om 22.00 uur uit San Cristobal vertrokken naar onze laatste gezamelijke bestemming; Oaxaca. Morgenochtend om 7.00 uur vliegt Maud terug naar Nederland. Bepakt en bezakt met onze souvenirs. Helaas hoeven jullie nog steeds niets te verwachten. We wilden echt iets voor jullie kopen, maar ja, toen kwam dat bureaucratische gedoe ertussen. Het is dus echt niet onze schuld. Onze intenties waren goed!
En ik? Ik blijf hier 'alleen' achter. Op zoek naar nieuwe avonturen op mijn weg terug naar Guatemala. Omdat de afgelopen drie weken meer weg hadden van een strafkamp dan van vakantie (iedere dag om 5.00 uur op, omdat je een shuttle moet halen) ga ik de komende week een paar daagjes naar de Mexicaanse kust. Even bijkomen en even alle indrukken van de afgelopen weken verwerken!
Omdat alle dingen die in de Footprint (reisgids) staan geprobeerd moeten worden, gingen we maandagochtend op zoek naar dr. Zarate. Hij staat erg hoog aangeschreven en blijkt een goede toeristische attractie te zijn. Helaas was de beste man niet in zijn kantoor en na een belletje met zijn Spaanstalige vrouw, wisten we hem te vinden in het ziekenhuis. Na wat luister- en duwwerk was hij eruit...ons Maudje had een bacteriële infectie. Ze kreeg dus medicijnen tegen alletwee de mogelijke bacteriën, want voor uitgebreide tests hadden we geen tijd. De beste man benadrukte echter wel dat dit normaal gesproken NIET de juiste manier is, om de medische wetenschappen te bedrijven. Nee, dat begrijpen we volkomen. Maud was er in dit geval wel erg mee geholpen.
Het werd dus tijd om de omgeving te gaan verkennen. Een klein indianendorpje genaamd San Juan de Chamula werd door ons bezocht. Het kleine, schilderachtige kerkje is het hoogtepunt (en tevens ook enige interessante stekkie) van dit dorpje. Binnen in de kerk werden we overrompeld door een grote hoeveelheid brandende kaarsen en overal zaten mensen geknield voor zich uit te prevelen. Heel bijzonder! Wat het nog bijzonderder maakte, was dat het hier heel normaal is om in de kerk te boeren. Ze geloven namelijk dat dat de kwade geesten verdrijft. Coca-Cola wordt hier dus ook volop verkocht. Het fotograferen van personen is grotendeels verboden, dus jullie zullen het moeten doen met een illegaal kiekje van de kerk.
Woensdagochtend zijn we met een busje richting Sumidero Canyon gegaan. Een canyon met rotswanden tot 1000 meter hoogte en geweldige uitzichten. Op een bootje met vijf IKEA-kerels en vijf ontzettend vervelende Fransen hebben we gedurende twee uur de Sumidero Canyon verkend. En dit allemaal gekleed in hele hippe Holanda (Ola) reddingsvesten. Ja, we stonden er mooi op. Na 10 minuten begon wederom de grote Waku Waku show, want we zagen een krokodillenmama van minimaal 2 meter liggen. Heel even dachten we dat ze nep was, maar toen ze heel subtiel het water in gleed, dachten we hier al snel anders over. Varen met die boot en snel een beetje!
Omdat de IKEA-kerels en wij een ding gemeen hadden, we ergerden ons namelijk aan de Franse medereizigers, zijn we ´s avonds het nachtleven in San Cristobal gaan verkennen. We hebben er flink aan geproefd met als resultaat dat we dansend op de banken stonden. Wie zegt er nou dat die Zweden (en Duitser en Nederlander) koude kerels zijn? Met een beetje alcohol op worden ze al snel gezellig.
De laatste dag in San Cristobal stond in het teken van bureaucratie. Of we nog niet genoeg hoofdpijn hadden. Om dit mooie land te verlaten, dien je namelijk 210 pesos te betalen in een van de banken. Op het formulier van Maud had de grensbeamte echter een dollarteken neergezet, wat voor wat verwarring zorgde. In totaal zijn we 3 uur bezig geweest bij 4 verschillende instanties om alsjeblieft deze oprotpremie te mogen betalen. Politieke spelletjes spelen daar zijn ze hier goed in. Gelukkig ken ik niet zo heel veel Spaanse slechte woorden, dus ik heb de Nederlandse nationaliteit in ere gehouden.
Gisteravond zijn we om 22.00 uur uit San Cristobal vertrokken naar onze laatste gezamelijke bestemming; Oaxaca. Morgenochtend om 7.00 uur vliegt Maud terug naar Nederland. Bepakt en bezakt met onze souvenirs. Helaas hoeven jullie nog steeds niets te verwachten. We wilden echt iets voor jullie kopen, maar ja, toen kwam dat bureaucratische gedoe ertussen. Het is dus echt niet onze schuld. Onze intenties waren goed!
En ik? Ik blijf hier 'alleen' achter. Op zoek naar nieuwe avonturen op mijn weg terug naar Guatemala. Omdat de afgelopen drie weken meer weg hadden van een strafkamp dan van vakantie (iedere dag om 5.00 uur op, omdat je een shuttle moet halen) ga ik de komende week een paar daagjes naar de Mexicaanse kust. Even bijkomen en even alle indrukken van de afgelopen weken verwerken!
-
22 Juli 2005 - 18:39
Jappie:
ik vind het lachen hoor -
22 Juli 2005 - 20:04
Mar:
Eefie! Het wordt een heel boek op deze manier. Maar ik lees het graag. Ga door met leuke, lachwekkende en spannende dingen en tot snel weer! Kus -
22 Juli 2005 - 20:25
Antoine:
Hi Eef,
Hehe, eindelijk vakantie voor jou! Kijk wel uit aan de Mexicaanse kust, want er schijnt een orkaan rond te stormen daar. Overigens heb je vast al wel gehoord dat de volgende MIM-activiteit een heus tennistoernooi zal zijn, en de inschrijving is geopend, dus als je virtueel mee wilt spelen....
Ciao,
Antoine -
23 Juli 2005 - 18:19
Emile Mazerant:
Hey Eefie! Mooie avonturen daaro lees ik al weer! Geniet van de rust op het strand en van je verdere reis! -
26 Juli 2005 - 08:48
Michiel:
Hoi Evy,
ben blij te vernemen dat ik al "Nederlandse man" niet meer als "koude kerel" wordt gezien ;-)Waarschijnlijk ben jij nu lekker aan het relaxen! Hier wordt echter hard gewerkt. (Banen creeeren voor al die afgestudeerden die eerst gaan reizen en dan nog een paar maandjes willen acclimatiseren...
Geniet ervan!
Kus,
Michiel -
01 Augustus 2005 - 16:48
Rianne:
Hola Evelien,
Een berichtje vanuit Manta, Ecuador. Begin me hier al steeds meer thuis te voelen, dus alles loopt op rolletjes, voor zover dat hier kan dan...Geniet er nog van, Muchos besitos, Rianne -
02 Augustus 2005 - 06:48
Rianne:
So Eef, gaaf verhaal weer. Ben jaloers op je! Hoop dat je een supermooie tijd hebt daar, het klinkt super. Rianneke -
02 Augustus 2005 - 08:35
KVW Frans:
Tja, det kumptj d'r van asse ein jaor euverslijs biej KVW. God straft onmiddellijk...... Geniet van dien daag op ut strandj en dink aan de KVW in Rooi, want diej begint al haost ! PS War hebbu 2 prachtige noewe Huifkerren. Kins ze al dien Zuid Amerikaanse fans opzetten en Rooi laote zeen ! Euver de priees waere wae ut waal ins.
Groeten,
Frans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
